நரகம் ஒரு தனித்த பிரதேசம்

சார்லஸ் புக்கோவ்ஸ்கி எனக்கு மிகவும் பிடித்த கவிஞர். புக்கோவ்ஸ்கி கவிதைகள் வாசிக்க எந்த சிரமமும் இல்லாமல் எளிமையாக இருக்கும். அவரது பல கவிதைகளை எனது வலைப்பக்கத்தில் தமிழில் மொழிப்பெயர்ப்பு செய்து பதிவிட்டுள்ளேன். அவரது ஒரு குறிப்பிட்ட கவிதை சமீபத்தில் என்னை மிகவும் தொந்தரவு செய்தது. அந்த கவிதையை மொழிப்பெயர்க்க தோன்றியது.. பொருளாதாரத்தில் நலிவுற்ற வயதான நோயுற்ற தம்பதிகளின் இறுதிக்கால கொடும் தனிமைதான் இந்த கவிதையின் ஆன்மா.கவிதையின் உச்சம் இறப்பு நடந்த அந்த வீட்டுக்கு புதிதாக வரும் இளம் ஜோடி பற்றிய மர்மமான விவரணைகள். ஒருவேளை அந்த முதியவர்களே மீண்டும் பிறந்து கூட அங்கு வந்திருக்கலாம்.

நரகம் ஒரு தனித்த பிரதேசம்
----------------------------------------------
அந்த மனிதருக்கு அறுபத்தைந்து வயது
அவரது மனைவிக்கு அறுபத்தாறு வயது
மனைவிக்கு அல்சைமர் வியாதி

அந்த மனிதருக்கு வாய்புற்றுநோய்
அறுவை சிகிச்சை, கதிரியக்க சிகிச்சை
அவரது தாடையின் எலும்பை உருக்கிற்று
தாடையை தாங்கி பிடித்துக்கொண்டிருக்க வேண்டும்

தினமும்
அவரது நோயுற்ற மனைவிக்கு
ஒரு குழந்தைக்கு மாட்டிவிடுவதைபோல
ரப்பர் டயாப்பரை அணிவிப்பார்.

அவரது நிலைமையில் கார் ஓட்ட முடியாது
மருத்துவமனைக்கு வாடகைடாக்சி பிடிக்க வேண்டும்
ஓட்டுநரிடம் பேச இயலாது
செல்ல வேண்டிய திசையை எழுதிக்காட்ட வேண்டும்

கடந்த மருத்துவச்சோதனையின்போது
அவரிடம் தெரிவித்தார்கள்
தாடையில் இன்னொரு அறுவை சிகிச்சை
செய்யப்பட வேண்டும்
வலதுப்பக்க கன்னத்தருகே
நாவுக்கருகே

அவர் வீடு திரும்பியதும்
மனைவியின் டயாப்பரை மாற்றினார்
அடுப்பை பற்ற வைத்தார்
மாலைநேர செய்திகளை கவனித்தார்
பிறகு இருவரும் படுக்கையறை சென்றார்கள்
அவர் துப்பாக்கியை எடுத்து
மனைவியின் நெற்றிப்பொட்டில் வைத்து சுட்டார்

மனைவி இடதுப்பக்கம் சரிந்ததும்
அவர் மெத்தையில் உட்கார்ந்தார்
தனது வாயில் துப்பாக்கியை நுழைத்து
விசையை இழுத்தார்

குண்டுச்சத்தம் அண்டைவீட்டாரை உசுப்பவில்லை

பிறகு
பற்றியெரியும் அடுப்பு அதை செய்தது

யாரோ வந்தார்கள்
கதவை உடைத்தவர்கள் அதை கவனித்தார்கள்

விரைவில்
காவலர்கள் வந்தார்கள்
சம்பிரதாய கடமைகளை செய்தார்கள்
சில பொருட்களை சேகரித்து எடுத்துச்சென்றார்கள்

1.14 டாலர் மிச்சமுள்ள
ஒரு மூடப்பட்ட வங்கிக்கணக்கு
ஒரு செக்புத்தகம்

தற்கொலை என்று முடிவெடுத்தார்கள்

அடுத்த மூன்று வாரங்களில்
இரண்டு புதியவர்கள் அங்கு குடிவந்தார்கள்
ராஸ் என்ற பெயருடையை ஒரு மென்பொருள் நிறுவனர்
அவரது மனைவி அனந்தனா
பாலே நடனம் கற்றவர்
சமூகத்தில் உயர் அந்தஸ்துடைய ஜோடி

Hell Is A Lonely Place 

- Poem by Charles Bukowski

he was 65, his wife was 66, had
Alzheimer's disease.

he had cancer of the
mouth.
there were
operations, radiation
treatments
which decayed the bones in his
jaw
which then had to be
wired.

daily he put his wife in
rubber diapers
like a
baby.

unable to drive in his
condition
he had to take a taxi to
the medical
center,
had difficulty speaking,
had to
write the directions
down.

on his last visit
they informed him
there would be another
operation: a bit more
left
cheek and a bit more
tongue.

when he returned
he changed his wife's
diapers
put on the tv
dinners, watched the
evening news
then went to the bedroom, got the
gun, put it to her
temple, fired.

she fell to the
left, he sat upon the
couch
put the gun into his
mouth, pulled the
trigger.

the shots didn't arouse
the neighbors.

later
the burning tv dinners
did.

somebody arrived, pushed
the door open, saw
it.

soon
the police arrived and
went through their
routine, found
some items:

a closed savings
account and
a checkbook with a
balance of
$1.14
suicide, they
deduced.

in three weeks
there were two
new tenants:
a computer engineer
named
Ross
and his wife
Anatana
who studied
ballet.

they looked like another
upwardly mobile
pair.