ஜப்திக்கு வந்த வீட்டிலிருந்து
வெளியேறும் ஆண்கள்
அந்த தெருவை
விரைந்து கடக்க முயற்சிக்கிறார்கள்
ஜப்திக்கு வந்த வீட்டிலிருந்து
வெளியேறும் பெண்கள்
அந்தரங்க சுவடுகளை
அழித்து விட்டு செல்கிறார்கள்
ஜப்திக்கு வந்த வீட்டிலிருந்து
பொம்மையுடன் வெளியேறும்
குழந்தைகளின் கைகளில்
அப்படியொரு பொறுப்புணர்ச்சி
ஜப்திக்கு வந்த வீட்டிலிருந்து
வெளியேறும் குருவியொன்று
கூடுதல் வைக்கோல் குச்சிகளோடு
மீண்டும் உள்சென்று தாழ பறக்கிறது
இந்தக் கவிதைக்கு நான் என்னதான் கருத்துக்கள் சொல்லிவிடமுடியும் ?
ReplyDeleteஒவ்வொரு பத்தியிலும் வலி
கடைசிப் பத்தியில் குதூகலம்
( குருவிகளுக்கு வீடு திரும்ப கிடைத்தது போல் அல்லவா )
அற்புதமான கவிதை.
-இயற்கைசிவம் வெயில்நதி வலைப்பூ.
நாங்கெல்லாம் 2 வீட்டை ஜப்தி பண்ணவங்க... பின்ன மெட்றாஸ்காரன்னா சும்மாவா...
ReplyDeleteவலியுள்ள வரிகள்
ReplyDeleteதோழி வீட்டில் உங்கள் நூல் காண கிடைத்தது ஒவ்வொரு கவிதையும் பல வித உணர்வுகளை உணர செய்தது வாழ்த்துக்கள்
ReplyDelete