நரகம் ஒரு தனித்த பிரதேசம்

சார்லஸ் புக்கோவ்ஸ்கி எனக்கு மிகவும் பிடித்த கவிஞர். புக்கோவ்ஸ்கி கவிதைகள் வாசிக்க எந்த சிரமமும் இல்லாமல் எளிமையாக இருக்கும். அவரது பல கவிதைகளை எனது வலைப்பக்கத்தில் தமிழில் மொழிப்பெயர்ப்பு செய்து பதிவிட்டுள்ளேன். அவரது ஒரு குறிப்பிட்ட கவிதை சமீபத்தில் என்னை மிகவும் தொந்தரவு செய்தது. அந்த கவிதையை மொழிப்பெயர்க்க தோன்றியது.. பொருளாதாரத்தில் நலிவுற்ற வயதான நோயுற்ற தம்பதிகளின் இறுதிக்கால கொடும் தனிமைதான் இந்த கவிதையின் ஆன்மா.கவிதையின் உச்சம் இறப்பு நடந்த அந்த வீட்டுக்கு புதிதாக வரும் இளம் ஜோடி பற்றிய மர்மமான விவரணைகள். ஒருவேளை அந்த முதியவர்களே மீண்டும் பிறந்து கூட அங்கு வந்திருக்கலாம்.

நரகம் ஒரு தனித்த பிரதேசம்
----------------------------------------------
அந்த மனிதருக்கு அறுபத்தைந்து வயது
அவரது மனைவிக்கு அறுபத்தாறு வயது
மனைவிக்கு அல்சைமர் வியாதி

அந்த மனிதருக்கு வாய்புற்றுநோய்
அறுவை சிகிச்சை, கதிரியக்க சிகிச்சை
அவரது தாடையின் எலும்பை உருக்கிற்று
தாடையை தாங்கி பிடித்துக்கொண்டிருக்க வேண்டும்

தினமும்
அவரது நோயுற்ற மனைவிக்கு
ஒரு குழந்தைக்கு மாட்டிவிடுவதைபோல
ரப்பர் டயாப்பரை அணிவிப்பார்.

அவரது நிலைமையில் கார் ஓட்ட முடியாது
மருத்துவமனைக்கு வாடகைடாக்சி பிடிக்க வேண்டும்
ஓட்டுநரிடம் பேச இயலாது
செல்ல வேண்டிய திசையை எழுதிக்காட்ட வேண்டும்

கடந்த மருத்துவச்சோதனையின்போது
அவரிடம் தெரிவித்தார்கள்
தாடையில் இன்னொரு அறுவை சிகிச்சை
செய்யப்பட வேண்டும்
வலதுப்பக்க கன்னத்தருகே
நாவுக்கருகே

அவர் வீடு திரும்பியதும்
மனைவியின் டயாப்பரை மாற்றினார்
அடுப்பை பற்ற வைத்தார்
மாலைநேர செய்திகளை கவனித்தார்
பிறகு இருவரும் படுக்கையறை சென்றார்கள்
அவர் துப்பாக்கியை எடுத்து
மனைவியின் நெற்றிப்பொட்டில் வைத்து சுட்டார்

மனைவி இடதுப்பக்கம் சரிந்ததும்
அவர் மெத்தையில் உட்கார்ந்தார்
தனது வாயில் துப்பாக்கியை நுழைத்து
விசையை இழுத்தார்

குண்டுச்சத்தம் அண்டைவீட்டாரை உசுப்பவில்லை

பிறகு
பற்றியெரியும் அடுப்பு அதை செய்தது

யாரோ வந்தார்கள்
கதவை உடைத்தவர்கள் அதை கவனித்தார்கள்

விரைவில்
காவலர்கள் வந்தார்கள்
சம்பிரதாய கடமைகளை செய்தார்கள்
சில பொருட்களை சேகரித்து எடுத்துச்சென்றார்கள்

1.14 டாலர் மிச்சமுள்ள
ஒரு மூடப்பட்ட வங்கிக்கணக்கு
ஒரு செக்புத்தகம்

தற்கொலை என்று முடிவெடுத்தார்கள்

அடுத்த மூன்று வாரங்களில்
இரண்டு புதியவர்கள் அங்கு குடிவந்தார்கள்
ராஸ் என்ற பெயருடையை ஒரு மென்பொருள் நிறுவனர்
அவரது மனைவி அனந்தனா
பாலே நடனம் கற்றவர்
சமூகத்தில் உயர் அந்தஸ்துடைய ஜோடி

Hell Is A Lonely Place 

- Poem by Charles Bukowski

he was 65, his wife was 66, had
Alzheimer's disease.

he had cancer of the
mouth.
there were
operations, radiation
treatments
which decayed the bones in his
jaw
which then had to be
wired.

daily he put his wife in
rubber diapers
like a
baby.

unable to drive in his
condition
he had to take a taxi to
the medical
center,
had difficulty speaking,
had to
write the directions
down.

on his last visit
they informed him
there would be another
operation: a bit more
left
cheek and a bit more
tongue.

when he returned
he changed his wife's
diapers
put on the tv
dinners, watched the
evening news
then went to the bedroom, got the
gun, put it to her
temple, fired.

she fell to the
left, he sat upon the
couch
put the gun into his
mouth, pulled the
trigger.

the shots didn't arouse
the neighbors.

later
the burning tv dinners
did.

somebody arrived, pushed
the door open, saw
it.

soon
the police arrived and
went through their
routine, found
some items:

a closed savings
account and
a checkbook with a
balance of
$1.14
suicide, they
deduced.

in three weeks
there were two
new tenants:
a computer engineer
named
Ross
and his wife
Anatana
who studied
ballet.

they looked like another
upwardly mobile
pair. 

அற்புதங்கள் நிகழ்த்துபவன்

இந்நாட்களில்
நான் அற்புதங்கள் நிகழ்த்துபவனாக மாறியிருந்தேன்
என்னைச்சுற்றி அற்புதங்களின் குறியீடுகள்
கணந்தோறும் பல்லைக்காட்டி நடனமிடுகின்றன

நான் குடையெடுத்து
தெருவில் நடந்தால்
கொட்டும் மழை கூட ஓடிவிடுகிறது

நான் பயணச்சீட்டு முன்பதிவு செய்தால்
இணையத்தளம் முடங்கிவிடுகிறது

நான் தேர்தலில் தேர்வுசெய்த எம்எல்ஏ
எனது ஊர்பக்கம் வருவதை நிறுத்திவிட்டார்

நான் முதலீடு செய்த
தனியார் வங்கியை அன்றே மூடிவிட்டார்கள்

சாவதற்காக விஷம் அருந்தினேன்
கலப்படம் என்பதால்
அப்படி எதுவும் நடக்கவில்லை

நான் ஒரு தேவதையை கண்டேன்
மெல்ல எனது அருகில் வந்தவள்
தனது இமைகளை மூடி
அழகிய வதனத்தை உயர்த்திய தருணத்தில்
அவளை ஆசையுடன் முத்தமிட்டேன்
அடுத்த விநாடி
அவள் தவளையாக உருமாறி குதித்தோடி
வேலிக்கப்பால் மறைந்துப்போனாள்

நேற்று பக்கத்து ஊரில் இருந்த
ஜோசியரை பார்க்க போனேன்
அவன் தலையில் தேங்காய் விழுந்து
மருத்துவமனையில் கிடப்பதாக சொன்னார்கள்

கவலைகள்

என்னிடம் பத்து கவலைகள் இருந்தன
உன்னிடம் ஐந்து கவலைகள் இருந்தன
நாம் இருவரும்
மாலைப்பொழுதொன்றில் சந்தித்தோம்
மதுபான விடுதியில் அமர்ந்தபடி
ஆளுக்கொரு மதுவை வரவழைத்தோம்
நமது கவலைகளை ஒவ்வொன்றாக
முன்னால் இருந்த தட்டில் கொட்டினோம்

உன்னிடம் இருப்பது ஐந்துதான்
ஆனால் ஐநூறு கவலைகளுக்கு சமமென்றாய்
உன்னை சமாதானப்படுத்த வேண்டி
உன்னிடம் இருந்த ஒரு கவலையை
எடுத்து மென்றபடி ஒரு மிடக்கு விழுங்கினேன்
இப்போது உன்னிடம் நான்கு
என்னிடம் அதே பத்து

உனது கவலைகளோடு ஒப்பிட்டால்
எனது கவலைகள் அனைத்தும்
அற்பத்திலும் அற்பமென்றாய்

நான் கோபத்தின் உச்சத்தில்
இன்னொரு மிடறு விழுங்கையில்
நீ செய்த காரியம் அதிஅற்புதமானது
எனது தட்டில் இருந்த ஒரு கவலையை
என்னை கேட்காமலேயே எடுத்து வாயில் போட்டுக்கொண்டாய்
எனது கவலைகளில் ஒன்று குறைந்துப்போனது

உனது தட்டில் இருந்த நான்கு கவலைகளை
எனது பக்கம் நகர்த்தி வைத்தாய்
எனது தட்டில் இருந்த ஒன்பது கவலைகளை
உன் பக்கம் நகர்த்த எனக்கு தயக்கமாக இருந்தது

நீண்ட யோசனைக்கு பிறகு இருவரும்
பொது உடன்படிக்கையொன்றை செய்துக்கொண்டோம்
மீண்டும் ஒரு போத்தல் வரவழைத்தோம்

இரண்டு தட்டில் இருந்த கவலைகளையும்
ஒரே தட்டுக்கு இடம்மாற்றினோம்
இருவரும் மதுவருந்ததொடங்கும்போது
நமது தட்டில் பதிமூன்று கவலைகள் இருந்தன
அதை எப்படி சரிசமமாக பங்கிட்டுக்கொள்வதென்று
இருவரும் குழம்பி தவித்தோம்
இறுதியில் பார்த்துக்கொள்ளலாமென்று
ஆளுக்கொரு கவலையை
கையில் எடுத்து கொறிக்க ஆரம்பித்தோம்

கடைசி வாய் அருந்தும்போது
நமது தட்டில் ஒரேயொரு கவலை எஞ்சியிருந்தது
அதை யார் எடுத்துக்கொள்வதென்ற
புதுக்கவலையொன்று இப்போது நம்மிடம் வந்துவிட்டது

புலி விளையாட்டு

காட்டில் வேடிக்கை பார்க்கச்சென்றவனை
எதேச்சையாக கவனிக்கும்
புலியொன்று அடித்துக்கொல்கிறது


அதை கவனிக்கும்
இன்னொரு மனிதன்
தனது அலைபேசியில்
கவனமாக பதிவு செய்கிறான்

அடுத்த ஐந்து நிமிடங்களில்
அந்த பதிவு நகரமெங்கும் பரவுகிறது
இணையம், பத்திரிக்கை, தொலைக்காட்சி
என்று மீண்டும் மீண்டும் ஒளிபரப்பாகிறது

கருணையற்ற வேட்டைக்கண்கள் முன்பு
தனது கைகளை கூப்பியபடி அமர்ந்திருக்கும்
மனிதனின் இறுதிக்கணத்தை பார்த்து
நகரத்தின் மனிதர்கள் திகைத்து நிற்கிறார்கள்

காப்பாற்றாமல் படம் எடுத்தவனின்
பொறுப்பற்றத்தனத்தை
திட்டி தீர்க்கிறார்கள்

அப்படி செய்திருந்தால்
அவனையுமல்லவா புலி கொன்றிருக்குமென்று
சிலர் வாதாடுகிறார்கள்

புலி அடித்த மனிதனை பற்றிய
விதவிதமான ஊகங்கள் நகரெங்கும் பரவுகின்றது

அவன் தற்கொலை செய்ய
உத்தேசித்து காட்டுக்குச்சென்றவன்

என்னதான் இருந்தாலும்
புலி அப்படி செய்திருக்கக்கூடாது

புலி பயந்திருக்கும்

அந்த மனிதன் எதற்கு
புலியின் வீட்டுக்குள் செல்ல வேண்டும்

புலியை எல்லாம் கைது செய்ய முடியுமா?
என்னதான் இருந்தாலும் தப்பு அந்தாளு மேலதான்

எவ்வளவு நுட்பமாக பதிவு செய்திருக்கிறான்
கண்டிப்பாக கேனான் கேமராவேதான்

புலிக்கும் அவனுக்கும்
இடையே நடந்த இறுதி உரையாடல்
தெரிந்துக்கொள்ள நகரமக்கள் விழைகிறார்கள்

தனது வாழ்வின் இறுதியில்
ஏன் புலியை பார்த்து கும்பிட்டான்
படம் எடுத்தவனை பார்த்து கும்பிடவில்லை

புலி ஏன் பத்து நிமிடங்கள்
அமைதியாக காத்திருந்து பிறகு தாக்கியது

புலிக்கும் அவனுக்குமான
அந்தரங்கத்தை அறிந்துக்கொள்ள
முடியாமல் மீண்டும் மீண்டும் வீடியோவை
பார்த்து குழம்பி தவிக்கிறார்கள்

புலி அடித்த மனிதனுக்காக
ஒருக்கணம் கண்ணீர் அஞ்சலி செலுத்துகிறார்கள்

இனி யாரும் புலியுடன் பேசக்கூடாது என்று
தங்கள் குழந்தைகளுக்கு போதனை செய்கிறார்கள்

இது எதுவும் தெரியாத புலி
நகரின் எல்லையில் இருக்கும் வனத்தில்
ஒரு ஜென்துறவி போல
தனிமையின் சூன்யத்தை பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது.

அதனிடம் எந்த தத்துவச்சிக்கல்களும் இல்லை
எந்த கேள்விகளும் இல்லை
எந்த குற்றவுணர்வும் இல்லை
எந்த பெருமிதமும் இல்லை
கனவுகள் இல்லை
அடுத்தவேளைக்கான
இரை பற்றிய கவலை கூட இருப்பதாக தெரியவில்லை
அடுத்து செய்யக்கூடிய திட்டம் எதுவுமில்லை
அது மனிதனல்ல
அது வெறும் புலி
அவ்வளவே

தவம்

ஒவ்வொரு முறை
தவம் கலையும்போதேல்லாம்   
என்ன வரம் கேட்கவேண்டுமென்று
எனக்கும்
என்னை பார்க்கும் அவருக்கும்
குழம்பிவிடுகிறது

கடவுளே
இனியாவது
முன்வரையறையுடன் கூடிய  
தவங்களை சாத்தியப்படுத்து

நான் ஒரு மேதையை சந்தித்தேன்

---சார்லஸ் புக்கோவ்ஸ்கி 

நான் இன்று
ஒரு மேதையை இரயிலில் சந்தித்தேன்
ஆறு வயதிருக்கும்
அவன் எனக்கு பக்கத்தில் அமர்ந்திருந்தான்
கடற்கரையோரமாக ரயில் ஓடியபோது
நாங்கள் சமுத்திரத்திற்கு வந்தோம்
பிறகு அவன் என்னை பார்த்து சொன்னான்
அது மகிழ்ச்சியானதல்ல

அதுதான் முதல் முறை
நான் அதை உணர்ந்தது   
 
ஆங்கில மூலம்
---Charles Bukowski

I met a genius on the train
today
about 6 years old,
he sat beside me
and as the train
ran down along the coast
we came to the ocean
and then he looked at me
and said,
it's not pretty.

it was the first time I'd
realized
that.

நன்றி
விநாயக முருகன் 

தப்பித்தல்

-----சார்லஸ் புக்கோவ்ஸ்கி

கரும் விதவைச்சிலந்தியிடமிருந்து தப்பித்தல்
கலையைப் போன்றதோர் அதிசயம்.
எப்பேர்ப்பட்டது அவள் பின்னும் வலை
மெதுவாக அவளிடத்தில் உன்னை இழுத்து
அவள் உன்னை அணைத்து பிறகு
அவள் திருப்தியடையும்போது
அவள் அணைப்பிலேயே 
உன்னைக் கொல்வதும்
உன் குருதியை உறிஞ்சுவதும் .

நான் என் கரும்விதவையிடமிருந்து தப்பித்தேன்
ஏனெனில் அவள் வலையில்
எண்ணற்ற ஆண்கள் இருந்தார்கள்
அவள் ஒருத்தனை
பிறகு மற்றொருவனை பிறகு
வேறொருவனை
அணைத்துக்கொண்டிருக்கும்போது
நான் சுதந்திரமாக வெளியேறினேன்
முன்னிருந்த இடத்துக்கு.

அவள் என்னை இழப்பாள்--
என் காதலை அல்ல
ஆனால் என் குருதியின் சுவையை,
ஆனால் அவள் தேர்ந்தவள், வேறு குருதியை
கண்டடைந்துவிடுவாள்;
அவள் தேர்ந்தவள்
கிட்டத்தட்ட எனது சாவை தவறவிடுகிறேனோ என்கிற அளவுக்கு;
ஆனால் அப்படியுமல்ல
நான் தப்பித்துவிட்டேன்.
நான் பார்க்கிறேன் பிற வலைகளை.


ஆங்கில மூலம்
--------Charles Bukowski


escape from the black widow spider
 is a miracle as great as art.
 what a web she can weave
 slowly drawing you to her
 she’ll embrace you
 then when she’s satisfied
 she’ll kill you
 still in her embrace
 and suck the blood from you.
I escaped my black widow
 because she had too many males
 in her web
 and while she was embracing one
 and then the other and then
 another
 I worked free
 got out
 to where I was before.
she’ll miss me-
not my love
 but the taste of my blood,
 but she’s good, she’ll find other
 blood;
 she’s so good that I almost miss my death,
 but not quite;
 I’ve escaped. I view the other
 webs.


நன்றி
விநாயக முருகன்

நீலப்பறவை

-----சார்லஸ் புக்கோவ்ஸ்கி


அங்கு ஒரு நீலப்பறவை
எனது இதயத்திலிருந்து வெளிவர விரும்பும்
ஆனால் நான் அவனுக்கு முரடனாக உள்ளேன்
நான் சொல்கிறேன் அங்கேயே இரு
வேறு யாரும் உன்னைப்பார்க்க விடப்போவதில்லை 
அங்கு ஒரு நீலப்பறவை
எனது இதயத்திலிருந்து வெளிவர விரும்பும்
ஆனால் நான் அவன் மீது விஸ்கியை ஊற்றி
சிகரெட் புகையை உள்ளிழுக்கிறேன் 
அவன் உள்ளே இருப்பது
வேசிகளுக்கும் மது ஊற்றுபவர்களுக்கும்
மளிகைக்கடை குமாஸ்தாகளுக்கும்
ஒருபோதும் தெரிவதில்லை  

அங்கு ஒரு நீலப்பறவை
எனது இதயத்திலிருந்து வெளிவர விரும்பும்
ஆனால் நான் அவனுக்கு முரடனாக உள்ளேன்
நான் சொல்கிறேன் 
அங்கேயே தங்கு
நீ என்னை குழப்பியடிக்க விரும்புகிறாயா?
என் வேலைகளை வெட்டியாக்க விரும்புகிறாயா?
என் புத்தக விற்பனையை ஐரோப்பாவில்
ஒன்றுமில்லாக்க விரும்புகிறாயா? 
அங்கு ஒரு நீலப்பறவை
எனது இதயத்திலிருந்து வெளிவர விரும்பும்
ஆனால் நான் மிகவும் புத்திசாலி
எல்லாரும் உறங்கும் இரவில் மட்டும்
சில நேரம்
அவனை வெளியில் வெளியே விடுகிறேன்
நான் சொல்கிறேன் நீ அங்கே இருப்பது எனக்கு தெரியும்
எனவே சோகமாகாதே
மீண்டும் அவனை உள்ளே வைக்கிறேன்.
ஆனால் அவன் அங்கே மெல்ல பாடுகிறான்
நான் அவனை சாகடிக்க செய்யவில்லை.
மேலும் அவனும் நானும்
எங்களின் ரகசிய ஒப்பந்தத்துடன்
ஒன்றாகத் தூங்குகிறோம்
மேலும் ஓர் ஆணை
அழச்செய்வதென்பது நல்லதுதான்.
ஆனால் நான் அழுவதில்லை,
நீங்கள்?

ஆங்கில மூலம்

--------Charles Bukowski

there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too tough for him,
I say, stay in there, I'm not going
to let anybody see
you.
there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I pour whiskey on him and inhale
cigarette smoke
and the whores and the bartenders
and the grocery clerks
never know that
he's
in there.

there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too tough for him,
I say,
stay down, do you want to mess
me up?
you want to screw up the
works?
you want to blow my book sales in
Europe?
there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too clever, I only let him out
at night sometimes
when everybody's asleep.
I say, I know that you're there,
so don't be
sad.
then I put him back,
but he's singing a little
in there, I haven't quite let him
die
and we sleep together like
that
with our
secret pact
and it's nice enough to
make a man
weep, but I don't
weep, do
you?




நன்றி
விநாயக முருகன்

ஆயிரம் விழுதுகள்

கண்ணுக்கு தெரியும்
உன் விழுதுகளால்
நிற்கின்றது என் மரம்
யாருக்கும் தெரியாமல்
பரவுகிறது வேர்
பெருகும் உனது
ஒவ்வொரு விழுதுகளுக்கு
இணையாக




நன்றி
விநாயக முருகன்

கிழட்டுப்புலி

தங்கள் நகங்கள் மழுங்கி போனதையும்
தங்கள் நடை தளர்ந்து போனதையும்
தங்கள் பற்கள் உதிர்ந்து போனதையும்
தங்கள் பார்வை மங்கி போனதையும்
தங்கள் உடல் திராணியற்று போனதையும்
தங்கள் குரல் பலவீனமாக போனதையும் 
தங்கள் இரை கைகெட்டும் தூரத்தில் இருப்பதையும்
உணரும் தருணத்தில்
பதுங்கும் முடிவை கைவிடுகின்றன
கிழட்டுப்புலிகள்





நன்றி
விநாயக முருகன்

உண்மை

திருட்டு விசிடியில்
சரஸ்வதி சபதம் பார்த்த
ஊமை வித்யாபதிக்கு
திடீரென பேச்சு வந்தது


ம்..ம்மா... ம்..ம்மா
அம்மா...அப்பா
அம்மா...அப்பா
அம்மா...அப்பா
ஓசை ஒலி சப்தம் நாதம்
எழுத்து சொல் பொருள்
இசை பண் பாட்டு கவி கவிதை செய்யுள்
அறம் பொருள் இன்பம்
அன்னை தந்தை தெய்வம் ஆசான்
பேச்சு மொழி
பேசும் தன்மை அனைத்தும் வந்துவிட்டது
தாயே என்றவன்
திருட்டு விசிடியை மூலக்கடையில் வாங்கிய
உண்மையையும் உளறி வைத்தான்


நன்றி
விநாயக முருகன்

மீன்காரி

முன்பொரு முறை
பூ விற்ற பெண்மனி
பின்னாட்களில்
மீன் விற்க ஆரம்பிக்கும்போது
அவள் முன்னிருக்கும் மீன்குவியல் மீது
தண்ணீர் தெளிக்கின்றாள்
ஏதோ நினைப்பில்
சலனமற்று வெறித்திருக்கும்
கண்களை பார்த்துவிட்டு
மீண்டும் தெளிக்கின்றாள்




நன்றி
விநாயக முருகன்

ஆக நீங்கள் ஒரு எழுத்தாளனாக வேண்டுமா?

-----சார்லஸ் புக்கோவ்ஸ்கி

எல்லாவற்றையும் மீறி உங்களிடமிருந்து
அது பீறிட்டு வெளிவராத வரை
அதை செய்யாதீர்கள்
உங்களை கேளாமல்
உங்கள் இதயத்திலிருந்தும்,
உங்கள் மனதிலிருந்தும்
உங்கள் வாயிலிருந்தும்
உங்கள் வயிற்றிலிருந்தும்
அது வரவில்லையெனின்
அதைச் செய்யாதீர்கள்.
மணிக்கணக்கில் அமர்ந்து
கணிப்பொறித் திரையை வெறித்தபடியோ
தட்டச்சு எந்திரத்துடன் குறுக்கி அமர்ந்திருந்தோ
வார்த்தைகளை தேடிக்கொண்டிருந்தால்
அதைச் செய்யாதீர்கள்.

பணத்திற்காகவோ, புகழுக்காகவோ
நீங்கள் அதை
செய்வதாக இருந்தால்
அதைச் செய்யாதீர்கள்.

உங்கள் படுக்கையில்
பெண்கள் வேண்டுமென்பதற்காக
நீங்கள் அதை
செய்வதாக இருந்தால்
அதைச் செய்யாதீர்கள்.
அங்கு அமர்ந்து
நீங்கள் அதை
மீண்டும் மீண்டும் எழுதுவதாக இருந்தால்
அதைச் செய்யாதீர்கள்.

அதைச் செய்வது பற்றி சிந்தித்திருப்பதென்பதே
கடும் உழைப்பாகுமானால்
அதைச் செய்யாதீர்கள்.
யாரோ ஒருவரைப் போல நீங்கள் எழுத முயல்வதாயிருந்தால்
அதை மறந்துவிடுங்கள்.

உங்களுக்குள்ளிருந்து அது கர்ஜித்து வெளியேற
நீங்கள் காத்திருக்க வேண்டியிருந்தால்
பொறுமையாக காத்திருங்கள்.
உங்களுக்குள்ளிருந்து அது கர்ஜித்து வெளியேறவே
இல்லையென்றால்
அதை
மறந்து விடுங்கள் 

முதலில் உங்கள் மனைவியிடமோ
அல்லது உங்கள் பெண் நண்பியிடமோ,
அல்லது உங்கள் ஆண் நண்பரிடமோ
அல்லது உங்கள் பெற்றோரிடமோ அல்லது வேறு யாரிடமோ
படித்துக்காட்டவேண்டியிருந்தால்
நீங்கள் தயாராக இல்லை

மற்ற அத்தனை எழுத்தாளர்கள் போலிருக்காதீர்கள்
தங்களை எழுத்தாளர்கள் என்று சொல்லிக்கொள்ளும்
பல்லாயிரம் மனிதர்களைப் போல் இருக்காதீர்கள்

உப்புச்சப்பற்று, சலிப்பாக,
பாசாங்கு மிகுந்து
சுயகாதலால் கபளீகரம் செய்யப்பட வேண்டாம்.

உலகின் நூலகங்கள்
உங்களைப் போன்றோரால்
கொட்டாவி விட்டுதூங்கிவிட்டன.

அதில் சேராதீர்கள்
அதை செய்யாதீர்கள்

உங்களின் ஆன்மாவிலிருந்து
ஒரு ராக்கெட்டினைப் போல
அது வெளிவந்தாலொழிய

சும்மாயிருப்பது உங்களைப் பைத்தியத்தில் ஆழ்த்திவிடும்,
அல்லது தற்கொலையில்
அல்லது கொலையில் என்றால் ஒழிய
அதைச்செய்யவேண்டாம்.

உங்களுக்குள் இருக்கும் சூரியன்
உங்கள் குடலை எரித்துக்கொண்டிருந்தால் ஒழிய
அதைச் செய்ய வேண்டாம்.

நிஜமாகவே அதற்கான நேரம் வந்து விட்டால்
நீங்கள் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டிருந்தால்
அது தானாகவே செய்துகொள்ளும்
அது தொடர்ந்து செய்துகொண்டேயிருக்கும்

நீங்கள் சாகும்வரை அல்லது
அது உங்களுக்குள் சாகும்வரை

வேறெந்த வழியுமில்லை
என்றுமே இருந்ததுமில்லை.


ஆங்கில மூலம்

--------Charles Bukowski

if it doesn't come bursting out of you
in spite of everything,
don't do it.
unless it comes unasked out of your
heart and your mind and your mouth
and your gut,
don't do it.
if you have to sit for hours
staring at your computer screen
or hunched over your
typewriter
searching for words,
don't do it.
if you're doing it for money or
fame,
don't do it.
if you're doing it because you want
women in your bed,
don't do it.
if you have to sit there and
rewrite it again and again,
don't do it.
if it's hard work just thinking about doing it,
don't do it.
if you're trying to write like somebody
else,
forget about it.


if you have to wait for it to roar out of
you,
then wait patiently.
if it never does roar out of you,
do something else.

if you first have to read it to your wife
or your girlfriend or your boyfriend
or your parents or to anybody at all,
you're not ready.

don't be like so many writers,
don't be like so many thousands of
people who call themselves writers,
don't be dull and boring and
pretentious, don't be consumed with self-
love.
the libraries of the world have
yawned themselves to
sleep
over your kind.
don't add to that.
don't do it.
unless it comes out of
your soul like a rocket,
unless being still would
drive you to madness or
suicide or murder,
don't do it.
unless the sun inside you is
burning your gut,
don't do it.

when it is truly time,
and if you have been chosen,
it will do it by
itself and it will keep on doing it
until you die or it dies in you.

there is no other way.

and there never was.

நன்றி

விநாயக முருகன் 

 

எறும்புத் தின்னி

எப்போதாவது

சாலையோரம்

கையிலிருக்கும் காந்தக்குச்சியால்

தரையை துடைத்துக்கொண்டேச் செல்லும்

இரும்பு பொறுக்கியை சந்தித்ததுண்டா



ஓர் எறும்புத்தின்னியின்

பசியுடன் நடக்கும்

அவனைக் கண்டு

பூட்டிலிருந்து சாவிக்கள் உதிர்கிறன



அவனைக் கண்டு

சிறுசிறு ஆணிக்கள் பின்தொடர்கிறன

வீடுகளின் மேற்கூரையிலிருந்து

இரும்புச்சட்டங்கள் விடுபடுகிறன

கொடிக்கம்பங்கள் சாய்ந்து வளைகிறன



இரும்புக்கதவுகளை இறுக தாழிட்டுக் கொள்கிறார்கள்

இருசக்கர வாகனங்களை இறுகப் பிடித்து கொள்கிறார்கள்

இரும்பு பணப்பெட்டிகளை பூட்டி வைக்கிறார்கள்

தொடர் வண்டிகள் மெதுவாக செல்கிறன

தண்டவாளங்கள் நெளிகிறன



அவனைக் கண்டு மனிதர்கள் பயப்படுகிறார்கள்

அவனைக் கண்டு நாய்கள் குரைக்கிறன

அவனைக் கண்டு பறவைகள் பதறி பறக்கிறன

அவனைக் கண்டு கடவுளுக்கு பயம் வருகிறது



ஓர் எறும்புத்தின்னியின்

பசியுடன் நடக்கும்

அவனைக் கண்டு

ஒருக்கணம் உலகம் பதறி

மீண்டும் சுழல ஆரம்பிக்கிறது  

மகாகவி

ஒரு கவிஞன்
அதிகாலை ஐந்து மணிக்கெல்லாம்
அலாரம் வைத்து எழுந்துக் கொள்கிறான்

குளியலறை சென்று
குழாயில் தண்ணீர் வருகின்றதாவென்று
சரி பார்க்கின்றான்
தூக்க கலக்கத்தில் கவிதை போல
நிழலாடுகின்றது ஏதோவொன்று
தண்ணீர் ஒழுகும் ஓட்டை வாளியை பார்த்தக்கணம்
அவன் கற்பனை வடிந்து விடுகின்றது

பல்துலக்கி டிபன் சாப்பிட்டு அலுவலகம் விரைகின்றான்
பேருந்தில் நடத்துனர்
கிழித்து கொடுக்கும் பயணச்சீட்டு
அவனை கவிஞனென உணரவைக்கின்றது
பயணச்சீட்டின் பின்புறம் பேனாவால்
இரண்டு வரி எழுதுகின்றான்

அலுவலக தேநீர் இடைவெளியில்
அவன் மேலும் இரண்டு வரிகளை யோசிக்கின்றான்
மதிய இடைவெளியில்
முதல் இரண்டு வரிகளை திருத்தி அழிக்கின்றான்
அலுவலக மேலாளர் வசவிற்கு
பிறகு கழிப்பறை செல்கின்றான்.
அங்கு இரண்டு வரிகள்

இடையே பங்குச் சந்தை முதலீடு
முடிச்சூர் சாலையின் ரியல் எஸ்டேட்
மகள் பெயரில் காப்பீடு திட்டம்
மாமனார் ஊருக்கு செல்ல
தட்கலில் முன்பதிவு
மகனுக்கு கல்வி லோன்
மகளுக்கு பள்ளிகூட விண்ணப்பம்
இன்னும் பல பல வேலைகளுக்கு இடையில்
வரிகள் வளர்கின்றன

மாலை வீடு திரும்பும்போது
பத்தாவது வரி முழுமையடைகிறது
இரவு உணவிற்கு பின்னர்
குறிப்பேடு,பேனாவுடன்
தூங்கி போகும் அவன்
திடீரென படிமம்,இருண்மையென அரற்ற
யோவ் பேசாம மூடிகிட்டு தூங்கமாட்ட
மனைவி அதட்டுகிறாள்

ஒரு கவிஞன்
புரண்டு படுக்கிறான்

காலையிலிருந்து
பொறுத்து பொறுத்து பார்த்த
ஒரு கவிதை
தன்னைத்தானே எழுதிக் கொள்ள ஆரம்பிக்கின்றது

நன்றி
என்.விநாயக முருகன்

பண்புடன் ஒரு கடிதம்

அன்புள்ள அஞ்சலாவுக்கு
ஒரு கடிதம் எழுத அமர்ந்தேன்
எனது கணிப்பொறியில்
என்ன சிக்கலோ
'அ' தட்டச்சு செய்வதில் பிரச்சினை
மிகுந்த யோசனைக்கு பிறகு
'ஏ' என்று தட்டச்சு செய்தேன்
ஏஞ்சலாவாக மாறிய முன்னாள் அஞ்சலாவிடம்
கொஞ்சம் மன்னிப்பும் கேட்டேன்
கண்ணே ஏஞ்சலா என்னும் போதெல்லாம்
வெளியூர் வேலைக்குச் சென்ற
பக்கத்து வீட்டுக்காரனின் மனைவியை
கொஞ்சும் ராஜ்மோகன் போலிருந்தது
'அ'ன்புடன் என்று முடியும் இடத்தில்
என்ன செய்வதென்று குழம்பி பின்னர்
பண்புடன் என்று முடித்துக் கொண்டேன்


நன்றி
என்.விநாயக முருகன்

இன்று

இன்று புத்தக கண்காட்சியில்
ஒரு திருவள்ளுவரை சந்தித்தேன்
தனது கவிதை தொகுப்பிற்கு
ராயல்டி கிடைக்கவில்லையென்று விசனப்பட்டார்
தவிர
தான் எப்போதும்
கிரவுன் சைசில் எழுதுவதால்
பதிப்பகம் கிடைக்கவில்லையென்று புலம்பினார்
பேசாமல் தொல்காப்பியர் என்ன புடுங்கியாவென்று
பிளாக்கிலோ பேஸ்புக்கிலே எழுதலாம்
பொழுதாவது போகுமென்றார்

இன்று புத்தக கண்காட்சியில்
ஒரு பாரதியை சந்தித்தேன்
என்ன கவிஞரே சுகமாவென்று கேட்டேன்
யாரும் இருக்கும் இடத்தில் இருந்தால்
எல்லாம் சுகமென்றார்
இது கண்ணதாசன் சொன்னதாயிற்றே
குழம்பியபடி பார்த்தேன்
என்ன இவ்வளவு விரக்தியென்று கேட்டேன்
சாகித்ய அகாடமி விருதை எதிர்பார்த்து
தலை நரைக்கிறதென்று சொன்னார்

இன்று புத்தக கண்காட்சியில்
ஒரு அவ்வையாரை சந்தித்தேன்
எல்லாம் ஆணாதிக்கம் ஆணாதிக்கம்
என்று தலையில் அடித்து கொண்டார்
அதியமானிடம் வாங்கிய நெல்லிக்கனியை
திரும்ப கொடுக்கப் போவதாக
ஆவேசத்துடன் சொன்னார்

இன்று புத்தக கண்காட்சியில்
ஒரு கம்பரை சந்தித்தேன்
அவரது கதையை
ஒரு மெகா சீரியல் இயக்குனர்
திருடிகொண்டதாக புகார் சொன்னார்
அடுத்து கண்காட்சிக்கு
ஒரு ஐயாயிரம் பக்க நாவல் எழுதும்
உத்தேசமிருப்பதாக சொன்னார்

இன்று புத்தக கண்காட்சியில்
ஒரு மோசிகீரனாரை சந்தித்தேன்
பாவம் இளைத்து களைத்து போயிருந்தார்
தனியாக நாற்காலில் அமர்ந்தபடி
தனது கவிதைப்புத்தகத்தை கையிலெடுத்து
தனக்கு தானே விசிறி கொண்டிருந்தார்
தகடூர் எறிந்த பெருஞ்சேரல் இரும்பொறை
எங்கேவென்று கேட்டேன்
தனக்கு
டீ வாங்கி வர போனதாக
சொல்லி சிரித்தார்


நன்றி
என்.விநாயக முருகன்

ஜப்திக்கு வந்த வீடு

ஜப்திக்கு வந்த வீட்டிலிருந்து
வெளியேறும் ஆண்கள்
அந்த தெருவை
விரைந்து கடக்க முயற்சிக்கிறார்கள்

ஜப்திக்கு வந்த வீட்டிலிருந்து
வெளியேறும் பெண்கள்
அந்தரங்க சுவடுகளை
அழித்து விட்டு செல்கிறார்கள்

ஜப்திக்கு வந்த வீட்டிலிருந்து
பொம்மையுடன் வெளியேறும்
குழந்தைகளின் கைகளில்
அப்படியொரு பொறுப்புணர்ச்சி

ஜப்திக்கு வந்த வீட்டிலிருந்து
வெளியேறும் குருவியொன்று
கூடுதல் வைக்கோல் குச்சிகளோடு
மீண்டும் உள்சென்று தாழ பறக்கிறது

ஒரு மழை

ஒரு மழை
சில கணங்கள்
கால இயந்திரத்தில்
பின்னோக்கி இழுத்து செல்கிறது

ஒரு மழை
புறக்கணிக்கப்பட்ட
சில பிரியங்களை
நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
பிரிந்து சென்றவர்களை
நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
பழைய காயங்களை கீறி
வலியை நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
காதலியை
நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
பள்ளி தோழிகளை
நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
கல்லூரி ஆசிரியைகளை
நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
நண்பனை
நினைவூட்டுகிறது


ஒரு மழை
நண்பனின் காதலியை,
நண்பனின் தங்கையை
நண்பனின் மனைவியை
நண்பனின் அம்மாவை
நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
சாலையில் கடந்து சென்ற
முகம் தெரியாத பெண்ணை
நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
குழந்தையை
நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
கடவுளை
நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
சைத்தானை
நினைவூட்டுகிறது


ஒரு மழை
காதலை நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
காமத்தை நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
கவிதை எழுத நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
கொலை செய்ய நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
பொய் சொல்ல நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
தற்கொலையை நினைவூட்டுகிறது


ஒரு மழை
மது விடுதியை புகை பிடித்தலை
நினைவூட்டுகிறது

ஒரு மழை
தேநீர் இடைவெளியை
நினைவூட்டுகிறது


ஒரு மழை
சில நேரங்களில்
இன்னொரு மழையை
நினைவூட்டுகிறது


நன்றி
என்.விநாயக முருகன்

புயலுடன் உரையாடுபவன்

பண்டிகை நாளொன்றின்
முந்தைய இரவில்
வானிலை ஆராய்ச்சி மையத்தில்
தனியாக அமர்ந்துள்ளான் அவன்


வெளியே எங்கோ
தொலைதூர அதிர்வேட்டுகளும்
வானவெடிகளின் கொண்டாட்டங்களும்
சன்னமாய் ஒலிக்கின்றன


அவன் அமர்ந்திருக்கும்
கட்டுப்பாட்டு அறையில்
கழுவப்படாத
காலி தேநீர்க்கோப்பைகளும்
எரிந்துப்போன சிகரெட் துண்டுகளும்
மல்லிகைப்பூக்களின் வாசமும்
சிதறி கிடக்கின்றன


அமைதியாக தலையை
கவிழ்ந்திருக்கும் அவன்
சலிப்பாக
கணிப்பொறித்திரையை பார்க்கிறான்


அவனது இருப்பிடத்திலிருந்து
ஐநூறு கிலோமீட்டர் தள்ளி
புயல் சின்னம் நகர்கிறது


சலிப்புற்றிருந்த அவன் முகம்
இப்போது
காதல் கடிதம் கிடைக்கப் பெற்ற
பதின்ம பெண்ணாய் மாறுகிறது
அந்த அறையில் பரபரப்பு
சூல் கொள்கிறது


அவன்
கட்டுப்பாட்டு அறையிலிருக்கும்
கருவிகளின் திசையை மாற்றுகிறான்
கணக்கீடுகளை மீண்டும் சரிபார்க்கிறான்


இதுவரை சந்தித்திராத புதிய புயல்
இதுவென்று அவனுக்கு படுகிறது
வெள்ளைத்தாளில் எதையோ
கிறுக்குகிறான்
தொடர்பு துண்டிக்கப்பட்ட யாருக்கோ
மீண்டும் மீண்டும் முயற்சி செய்கிறான்
சில மின்னஞ்சல்களை அனுப்புகிறான்


அவன்
புயலின் மையத்தை
புயலின் உருவத்தை
உன்னிப்பாக உற்றுப் பார்க்கிறான்
சிறுவயதில்
கிணற்றில் விழுந்து தற்கொலை செய்துகொண்ட
பால்ய காலத்தோழனின் முகம்
அவனுக்கு நினைவுக்கு வருகிறது
சாட்டிலைட் சமிஞ்கைகளை
கவனமாக ஒலிப்பெயர்க்கிறான்


புயல் வடமேற்கு திசையில் நகர்கிறது
அவனது திசையும் அதுவே
அவன் ஆர்வமாக பார்க்கிறான்
தேநீர் குடித்தபடி
புயலை பார்த்து ரசிக்கின்றான்
நேரம் செல்ல செல்ல
புயலின் வேகம் அதிகரிக்கிறது


அவன்
புயலுக்கு ஒரு செல்லப்பெயர் சூட்டுகிறான்
புயலின் மையம் சற்று விரிகிறது
அவன் இப்போது
புயலுடன் உரையாட தொடங்குகின்றான்


புயலுக்கும் அவனுக்கும்
இடையிலிருக்கும் பிணைப்பு
அந்தரங்கமானது
புதிரானது
சுவாரசியமானது
அவர்கள் இருவரும் உரையாடிக்கொள்ளும்
மொழி மற்றவர்கள் அறியாதது
சங்கேத குறியீடுகளால் நிறைந்தது
அவர்கள் உரையாடல்கள்
காதல் நிறைந்தது


நீண்ட உரையாடலின் முடிவில்
புயலின் மையம் சிறிது சிறிதாக சுருங்குகிறது
அது மெல்ல மெல்ல உருமாறுகிறது
புயலின் திடீர் செய்கை
புரியாமல் அவன் திகைக்கிறான்


புயல் இப்போது வடகிழக்காக நகர்கிறது
அவனுக்கு கைகள் நடுங்குகின்றன
புயலின் இலக்கை
அதற்கு நினைவூட்டுகின்றான்
அது பயணிக்க வேண்டிய பாதை
அதுவல்லவென்று கண்டிக்கின்றான்
அது பயணிக்க வேண்டிய வேகமும்
அதுவல்லவென்று கூறுகிறான்


பெயர் தெரியாத தீவுக்கூட்டங்களை நோக்கி
புயல் மெல்ல மெல்ல நகர்கிறது
அவனுக்கு வியர்க்கிறது
கவலையோடு
கணிப்பொறித்திரையை பார்க்கிறான்
மெல்ல மெல்ல புயல்
அவன் பார்வையிலிருந்து மறைகிறது


தலைக்கு மேல் கடக்கும்
மாபெரும் பறவையொன்று
தொடுவானில் மறைந்தார்போல்
இறுதி புள்ளியாய்
திரை ஒளிர்கிறது


அவனுக்கு கண்ணீர் பெருகுகிறது
அழுகையினூடே ஒரு சிகரெட் பற்றவைக்கிறான்


அவன் இப்போதுமீண்டும்
கட்டுப்பாடு அறையின் மையத்தில்
தலைகுனிந்தபடி
அமைதியாக காத்திருக்கிறான் தனியாக


நன்றி
என்.விநாயக முருகன்